ای ز تو کوه کوه غم بر دل مبتلای من از جامی غزل 751

1 ای ز تو کوه کوه غم بر دل مبتلای من نیست مراد خاطرت جز غم و جز بلای من

2 هر مژه کرده جوی خون بر رخ من روان ولی کیست که با تو دم زند از من و ماجرای من

3 مهر و وفای من مبین ترک جفای خود مکن زانکه جفای چون تویی نیست کم از وفای من

4 گر چو سگان دهند ره در پی محمل توام چرخ به فرق سرکشد هودج کبریای من

5 نامه صفت سیاه رو مانم اگر نه فضل تو خامه مغفرت کشد بر ورق خطای من

6 باد همیشه تا بود نام و نشان ز بود ما مسند ناز جای تو خاک نیاز جای من

7 تا به کرشمه گفته ای مردم چشم جامیم چشم سپهر می برد سرمه ز خاک پای من