1 ز می به آب فتادن مرا زیان دارد شکسته رنگی من بار زعفران دارد

2 بهار آمد و بی گل شراب نتوان خورد کلید میکده را نیز باغبان دارد

3 بود به قصد دلم زلف صیدبند ترا ز شانه ترکش تیری که در میان دارد

4 جهان خراب شود گر سری زنم به زمین جفای چرخ مرا بس که سرگران دارد!

5 هوای نفس کزو جغد خسته می نالد هما هم از اثرش درد استخوان دارد

6 غریب جانوری همچو من ندیده کسی سلیم گر همه عنقاست، آشیان دارد