ز ماهتاب جمالت ز ماه تاب از کمال خجندی غزل 443

1 ز ماهتاب جمالت ز ماه تاب رود چه جای ماه سخن هم در آفتاب رود

2 تو آن دری که از پیش نظر اگر بروی مرا ز دیده گریان در خوشاب رود

3 مکن به خونه دلم چشم سرخ زآنکه کسی طمع نکرد به خوتی که از کباب رود

4 بحسرتت نگرم سوی گل ولی به سراب ز جان تشنه کجا آرزوی آب رود

5 کشیدم از نو جفای جهان که می دانست که بر من از ملک رحمت این عذاب رود

6 چو رفت در سر او سر نو هم برو ای جان که با تو نیز نباید که این عتاب رود

7 کمال چشم تو گر میپرده شب هجران خیال خواب چنانش بزن که خواب رود