ز پیدایی چو پنهانست آن دوست از قاسم انوار غزل 141

1 ز پیدایی چو پنهانست آن دوست همه جا او،همه جا او، همه اوست

2 ز جوی تن ببحر جان رسانم مرا این دولت از جود تو مرجوست

3 یکی را لذت از وجد و سماعست یکی را راحت اندر رقص پهلوست

4 کسی اسرار عرفان را نداند و گرداند هم از یاران با بوست

5 مشو نومید، اگر داری خطایی که سلطان کریمانست و خوش خوست

6 بیک جلوه مشو قانع ز جانان که هر ساعت ظهوری دیگر از نوست

7 چه ترسانی ز توفان قاسمی را؟ که دریای جهانش تا بزانوست