سخن از من کشیدی، شعله ورکردی از حزین لاهیجی غزل 118

1 سخن از من کشیدی، شعله ورکردی جهانی را چرا انگشت بر لب می زنی آتش بیانی را؟

2 کمی نبود خراش سینه ام را ای هلال ابرو به داغ دل چه ناخن می زنی آزرده جانی را؟

3 مبادا پرده از دل، آه خون آغشته بر دارد به روی کار مفکن بخیهٔ زخم نهانی را

4 ز داغ لاله پیکر در غبار خاطر تنگم چمن پیرای عشقت ریخت، طرح گلستانی را

5 عجب نبود حزین ، از عشق اگر عمر ابد یابم که پیوند رگ جان کرده ام، نازک میانی را