ای دیده کشد همی از مسعود سعد سلمان رباعی 103

1 ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد از بس که ز هجر تیر پرتابی خورد

2 این روی مرا که بود چون آبی زرد آغشته به خون تمام عنایی کرد