ماه رویا دوش عزم جام و ساغر از همام تبریزی غزل 179

1 ماه رویا دوش عزم جام و ساغر کرده‌ای خواب دوشین در کنار یار دیگر کرده‌ای

2 دشمنم را تا سحرگه شمع مجلس بوده‌ای وز فروغ چهره ایوانش منور کرده‌ای

3 حلقه‌های زلف را یک یک زهم بگشوده‌ای بزم را از نکهت عنبر معنبر کرده‌ای

4 تا نگردد همدمت از تلخی می ترش‌روی زان لب شیرین دهانش پر ز شکّر کرده‌ای

5 دوستان را بر سر می هر کسی یاد آورد دوش گویی با حریفان یاد چاکر کرده‌ای

6 نرگست امروز با رویت گواهی می‌دهد کانچه می‌گویم شب دوش ای سمن‌بر کرده‌ای

7 از همام احوال دوشین را نمی‌یاری نهفت کودکی این شیوه پندارم که کمتر کرده‌ای