تا خط مشکبار به رخ از ابن یمین فریومدی غزل 298

1 تا خط مشکبار به رخ برکشیده‌ای خورشید را به سایه شب در کشیده‌ای

2 گردی ز مشک بر گل سوری فشانده‌ای خطی ز سبزه بر سمن تر کشیده‌ای

3 شاخ بنفشه بر ورق لاله کشته‌ای مه را به لطف در خم چنبر کشیده‌ای

4 برگوی کز بنفشه چه آمد پسند تو کو را به روی لاله تر بر کشیده‌ای

5 در گل بماند سرو سهی را ز رشک پای ز آن قد که راست همچو صنوبر کشیده‌ای

6 زرد و نزار و بی‌خور و خوابم هلال‌وار ز آن عنبرین هلال که بر خور کشیده‌ای

7 منشور حسن اگر نه لب دلربای تست طغرای ابرویش ز چه بر سر کشیده‌ای

8 آورده‌ای بخون دل عاشقان برات و آن را به خط خویش مقرر کشیده‌ای

9 سنگین‌دلا بر ابن یمین نیست رحمتت آری بلای عشق تو کمتر کشیده‌ای