گرد ماه از مشک خرمن می‌زنی از انوری ابیوردی غزل 305

1 گرد ماه از مشک خرمن می‌زنی واتش اندر خرمن من می‌زنی

2 پردهٔ شب را بدین دوری چرا بر فراز روز روشن می‌زنی

3 من ز سودای تو بر سر می‌زنم تو نشسته فارغ و تن می‌زنی

4 ای ببردستی بطراری ز من من ندانستم که این فن می‌زنی

5 آستین بشکرده‌ای بر کشتنم طبل خود در زیر دامن می‌زنی

6 تیر مژگان را بگو آهسته‌تر کو نه اندر روی دشمن می‌زنی

7 بوسه‌ای من بر کف پایت دهم مدتی آن بر سر من می‌زنی