‎تویی که تیغ چو آب تو کشته از سلیم تهرانی غزل 25

1 ‎تویی که تیغ چو آب تو کشته آتش را به زهر چشم، عتاب تو کشته آتش را

2 ز باد، آتش اگرچه همیشه زنده شود نسیم طرف نقاب تو کشته آتش را

3 به خون گرم گر آلوده است نیست عجب به تیغ موجب شراب تو کشته آتش را

4 به سوختن بردم عشق، خوش تماشایی ست به جرم این که کباب تو کشته آتش را

5 مجال لاف زبان آوری به شعله نداد سلیم، طبع چو آب تو کشته آتش را