ای قلعه نای مادر ملک تویی از مسعود سعد سلمان رباعی 392

1 به نظم و نثر کسی را گر افتخار سزاست مرا سزاست که امروز نظم و نثر مراست

2 به هیچ وقت مرا نظم و نثر کم نشود که نظم و نثرم در است و طبع من دریاست

1 گه وداع بت من مرا کنار گرفت بدان کنار دلم ساعتی قرار گرفت

2 وصال آن بت صورت همی نبست مرا بدان زمان که مرا تنگ در کنار گرفت