1 ای نفس سپیده دم جان دهمت بخدمتی گر بجناب حضرت آصف عهد بگذری

2 بحر سحائب کرم کان مواهب نعم مهر سپر مهتری اختر برج سروری

3 خواجه عماد ملک و دین آنکه بکلک درفشان کرد سپهر فضل پر کوکب دری دری

4 آنکه ز رای او بجان لمعه نیم ذره را از پی اقتباس شد مهر سپهر مشتری

5 چون برسی بحضرتش جان و جهان فدای تو ز ابن یمین رسالتی گر بجناب او بری

6 گو شرف قبول تو یافته ام ز مقبلی ور چه که دور بوده ام از در تو ز مدبری

7 وین شرف دگر که تو از ره بنده پروری بر سر جمع برده ئی نام رهی بچاکری

8 ورد منست ازین طرب شعر تر سخنوری کآب حیات میچکد از سخنش ز بس تری

9 بنده غریب شهر تو ای تو غریب در جهان از تو غریب کی بود رسم غریب پروری

10 عمر تو باد تا ابد تا ز تو اهل فضل را تا برسد بسروری مایه بود ببرتری