ای مرا پیوند جان جانم از جهان ملک خاتون غزل 1408

1 ای مرا پیوند جان جانم تویی چان چه ارزد جان و جانانم تویی

2 ای بسا دردی که دارم از فراق یک زمان بازآ که درمانم تویی

3 بی وصالت [نیست] سامانی مرا هم سری ما را و سامانم تویی

4 گر حیاتی هست ما را ز آن لبست جان به تو زنده ست و جانانم تویی

5 باغ جان را نیست رونق بی قدت واپس آ چون سرو بستانم تویی

6 من شده پروانه ی سوزان تو در نظر شمع شبستانم تویی

7 بی رخت در چشم جانم نور نیست در جهان بین ماه تابانم تویی