1 تو آن شاخ گلی ای شوخ دلبر که آریست به آب دیده در بر

2 چو آن رخسار و بالا باغبان دید ز گل برید و بر کند از صنوبر

3 به هر مسجد که آوردی تو قامت ز حیرت گفت امام الله اکبر

4 برم پیش لب و زلف تو سجده چو خواننده آبت و اللیل و کوثر

5 رخت ماه است اگر بینیمش این ماه به چشم ما نباید ماه دیگر

6 حدیث قند گفتم با لبش گفت ملولیم از سخنهای مکرر

7 نه آن دفتر که در وی طیباتست خبیثانش فروشستی سراسر

8 کمال این گفته گر سعدی شنودی فروشستی بگازرگاه دفتر

9 که چون آب سخن دید و روانی سخن را پاک تر سازد سخنور