ای قدت همچو نیشکر نازک از محتشم کاشانی غزل 379

1 ای قدت همچو نیشکر نازک تنت از پای تا به سر نازک

2 همچو عضو تو سر و قد زیبا همه جای تو سیم بر نازک

3 از زمین ارم به آب حیات ندهد چون قدت شجر نازک

4 بی خبر زد کرشمه‌ات رگ جان بودش از بس که بیشتر نازک

5 هست از روی نازک اندامان کف پای تو بیشتر نازک

6 بسته خوش طاقهای ابرویت دست قدرت به یکدیگر نازک

7 جان مجنون گداختی لیلی گر بدی خویش آن قدر نازک

8 دارد آزار بس که افتاده کوه سیمش گران کمر نازک

9 محتشم نیست در بنی آدم خوی چون خوی آن پسر نازک