دور از رخ تو چنانم ای دوست از جامی غزل 232

1 دور از رخ تو چنانم ای دوست کز هستی خود به جانم ای دوست

2 صبر از همه نیکوان توانم لیک از تو نمی توانم ای دوست

3 خواهم که به روز وصل پیشت غمنامه هجر خوانم ای دوست

4 پیش تو هنوز نارسیده از کار فتد زبانم ای دوست

5 گفتی ز غمم دل تو چون است دل پیش تو من چه دانم ای دوست

6 دامن مفشان ز من که خواهم جان در قدمت فشانم ای دوست

7 جامی سر خود نهاده بر در یعنی سگ آستانم ای دوست