1 دگر باره تیغ جفا بر کشیدی ز باران دیرینه باری بریدی

2 به قتل محبان شدی باز رنجه بنابادت ای دوست زحمت کشیدی

3 من از حسرتت گرچه مردم خوشم هم که باری تو با آرزونی رسیدی

4 ترا هر چه گفتیم گفتی شنیدم حدیثی شنیدی ولی کی شنیدی

5 چه دانی ز حال من ای جان شیرین که تو تلخی هجر کمتر کشیدی

6 بکوی تو چون آب هرگز نرفتم که چون سرو دامن ز من در کشیدی

7 کمال آرزو داشتی خاک پایش به چشم خود الحمد لله که دیدی