ای پیر گشته بهر جوانان ز ره مرو از جامی غزل 829

1 ای پیر گشته بهر جوانان ز ره مرو موی سفید در پی زلف سیه مرو

2 بنگر مه شباب خود اندر محاق شیب زین بیش در نظاره روی چو مه مرو

3 دنبال قد فراخته طفلان بی گناه با قامت خمیده ز بار گنه مرو

4 فکر حساب هر کجی و راستی بکن پیش بتان راست قد کج کله مرو

5 دل پر هوس مزاحمت اهل دل مکن بتخانه زیر خرقه سوی خانقه مرو

6 خواهی به صوب کعبه تحقیق ره بری پی بر پی مقلد گم کرده ره مرو

7 دام حیات جز پی صید کمال نیست صیدی نکرده جامی ازین دامگه مرو