تو آن نه ای که جفای تو دل بیازارد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 تو آن نه ای که جفای تو دل بیازارد هلاکت غم تو جان رفته باز آرد
2 بدهر چون شب هجر تو نیست پاینده اگر هزار چو یلدا شب دراز آرد
3 چه حاجتست باکسیر کاوزرنابست مسی که آتش عشق تو در گداز آرد
4 اگر که صرصر عشقت بباغ و دشت وزد نه سرو کوه که باشد باهتزاز آرد
5 از آن بدار کند عشق تو سر منصور که کشتگان تو در حشر سرفراز آرد
6 بیا و پرده برافکن بتا تو در فرخاز که سومنات به پیش توبت نماز آرد
7 مگر مدیح علی مینوشت آشفته که خامه اش همه اشعار دلنواز آرد