تو مونس غم شبان تاریک از مهستی گنجوی رباعی 168

1 چون مرغ ضعیف بی پر و بی بالم افتاده به دام و کس نداند حالم

2 دردی به دلم سخت پدیدار آمد امروز من خسته از آن می‌نالم

1 جسمی دارم دلی خراب اندر وی جانی دارم هزار تاب اندر وی

2 وز آرزوی تو دارم شب و روز چشمی و هزار چشمه اندر وی

1 آهیخت پریر لاله ز آتش خنجر دی نیلوفر فکند بر آب سپر

2 ای باد زره بر سمن امروز بدر و ای خاک ز غنچه ساز فردامغفر