1 مست گر نیستی از شیوه ی مستان مگذر قطره ی آب گهر باش و ز طوفان مگذر

2 پا به اندازه کشیدن روش اهل دل است همه تن اشک شو و از سر مژگان مگذر

3 دیدن قاصد بی مژده، غم آرد ای باد نکهت پیرهنت نیست، به کنعان مگذر

4 ابر از سایه درو دام جنون افکنده ست گر ز من می شنوی، سوی گلستان مگذر

5 ما درین بادیه چون ریگ روانیم سلیم تو که مرغ چمنی، سوی بیابان مگذر