1 زره ز زلف گره گیر بر تن است تو را به روز رزم چه حاجت به جوشن است تو را

2 سزاست گر صف ترکان به یکدگر شکنی که صف شکن مژهٔ لشگر افکن است تو را

1 وقت مردن پا نهاد آن شمع بالین مرا تا بخربندی ستاند جان غمگین مرا

2 دوش بوسیدم لب شکرفشانش را به خواب کاش بیداری نبود این خواب شیرین مرا

1 ساقی فرخنده پی تاب کفش ساغر است پیرو چشم خوشش گردش هفت اختر است

2 تشنه لب دوست را بر لب کوثر مخوان مطلب این تشنه کام آن لب جان پرور است