1 ای مبارک تر از ستارۀ روز صدمۀ آفتاب صدر افروز

2 عقل تو علم بین و علم گشای طبع تو جود و رز و جود آموز

3 شست آذر مه از کمان هوا بادها زد چو تیر مردم دوز

4 دست سرما فرو درید و سترد کسوت شاخ و صنعت نوروز

5 جامۀ باغ سوخت بی آتش خانه ای گرم خواه و آتش سوز

6 هیزم گوز را بر آتش نه که توان بر شمر شکستن گوز

7 زال شد باغ تا نه دیر از برف چون سر زال زر شود سریوز

8 بند فولاد بر دهن یابد آهو ، ار بر شمر نهد پتفوز

9 ای بهر فضل و شادی ارزانی بکش این رنج من بفضل امروز

10 طبع اگر آفتاب نظم شود دست سرما برو بود پیروز

11 گر زمستان من تموز کنی باز رستی زبنده تا بتموز