ذلیل و خوار و زارم کردی آخر از فایز بیتی‌ 238

1 بشارت باد ای دل دلبر آمد به پیشت آن بت مه پیکر آمد

2 تو فایز جان شیرینت فدا کن که شیرین با لب پر شکر آمد

1 مرا تا دل به تن تسلیم کردند همی مهر بتان تعلیم کردند

2 دل فایز بتان بردند یغما ببردند و به هم تقسیم کردند

1 سر زلف تو جانا لام و میم است چو بسم الله الرحمن الرحیم است

2 به هفتاد و دو ملت برده حسنت قدم از هجر تو مانند جیم است