رفتی که دلم ز بار غم رنجه کنی از جامی رباعی 128

1 ای عربی نسبت امی لقب بنده تو هم عجم و هم عرب

2 رشک خوری تافته از اوج ناز مغرب تو یثرب و مشرق حجاز

1 بین زلیخا را که جان پر امید ساخت کاخی چون دل صوفی سفید

2 هیچ نقش و هیچ رنگی نی در او چون رخ آیینه زنگی نی در او

1 چاره نبود اهل شهوت را ز زن صحبت زن هست بیخ عمر کن

2 زن چه باشد ناقصی در عقل و دین هیچ ناقص نیست در عالم چنین