می‌روی وز پی تو پیر و جوان از همام تبریزی غزل 77

1 می‌روی وز پی تو پیر و جوان می‌نگرند به تعجب همه در صورت جان می‌نگرند

2 هست رویت گل خندان و جهانی مشتاق همچو بلبل به تو در نعره‌زنان می‌نگرند

3 غیرتم هست ولی منکر حق نتوان بود به تفرج به گل و سرو روان می‌نگرند

4 گر یکی را ز نظر منع کنم می‌گوید که تو هم می‌نگری گر دگران می‌نگرند

5 نتوان چشم کسی بست که در وی منگر رایگان است نظر جمله جهان می‌نگرند

6 کس نداند که پری یا ملکی یا مردم در تو حیران شده خلقی به گمان می‌نگرند

7 عالمی منکر سودای همامند ولی زیر چشمت همه در چشم و دهان می‌نگرند

8 زاهدان نیز چو رندان همه شاهدبازند فرق آن است که ایشان ز نهان می‌نگرند