سهل گفتی به ترک جان گفتن از عراقی غزل 216

1 سهل گفتی به ترک جان گفتن من بدیدم، نمی‌توان گفتن

2 جان فرهاد خسته شیرین است کی تواند به ترک جان گفتن؟

3 دوست می‌دارمت به بانگ بلند تا کی آهسته و نهان گفتن؟

4 وصف حسن جمال خود خود گوی حیف باشد به هر زبان گفتن؟

5 تا به حدی است تنگی دهنت که نشاید سخن در آن گفتن؟

6 گر نبودی کمر، میانت را کی توانستمی نشان گفتن؟

7 ز آرزوی لبت عراقی را شد مسلم حدیث جان گفتن