1 ای که مشتاق وصل دلبندی صبر کن بر مفارقت چندی

2 باش آمادهٔ غم شب هجر ای که در روز وصل خرسندی

3 بندگان را تفقدی فرمای تو که بر خسروان خداوندی

4 تو بمانی به کام دل، گر مرد در تمنایت آرزومندی

5 چشم بد دور از رخت که نزاد مادر دهر چون تو فرزندی

6 رخشی بیداد تاختی چندان که غبار مرا پراکندی

7 کی شدی هاتف این چنین رسوا گر شنیدی ز ناصحی پندی