1 ای وصل تو اصل دلفروزی روی تو نشان نیک روزی
2 وصل تو وفا نکرد لیکن هجران تو کرد کینه توزی
3 دل جامه صبر می کند چاک تا کی تو قبای هجر دوزی
4 گر چاره وصل می نسازی بر آتش فرقتم چه سوزی
5 جز فرقتم از تو روزیئی نیست آوخ زمن فراق روزی
1 بهشتی شد دگر عالم چو روی حور عین خرم شده ست از باد عیسی دم چمن زائیده چون مریم
2 ز نوروز مبارک پی هزیمت شد سپاه دی خوشا آواز نای ونی به زیر گلبن و طارم
1 شب وداع چو برداشتن طریق صواب به عزم بندگی صاحب سپهر جناب
2 از آفتاب سپهرم نبود خالی چشم وز آفتاب زمینم بماند دیده پر آب
1 شکری نیئی شکر کو چو تو خوش دهان ندارد قمری نئی قمر کو شکرین زبان ندارد
2 به خوشی و دلستانی به دو هفته ماه مانی نه که ماه آسمانی لب درفشان ندارد