تو شاه جهانی و ندانم که چه از قاسم انوار غزل 674

1 تو شاه جهانی و ندانم که چه شاهی؟ حیران تماشای تو از ماه بماهی

2 گر ملک و ملک وصف کمالات تو گویند اسرار کمال تو ندانند کماهی

3 ای عشق، چه چیزی و ندانم که چه چیزی؟ هم جاه و جمالی تو و هم پشت و پناهی

4 بی تو نتوان بود، بهر حال که باشد هم راهزن جانی و هم راهبر راهی

5 گر آینه ات روشن و صافیست ببینی ذرات جهان آینه حسن الهی

6 گر ملک ابد میطلبی، رو بخدا آر کانجا نبود رسم تناهی و تباهی

7 قاسم، تو ازین زمره جهال بپرهیز کایشان نشناسند و له راز ملاهی