1 ای ملک پادشه شده ثابت‌قدم به تو بر امر و نهی تو قدمش را ثبات باد

2 در ذمت ملوک جهان دین طاعتت واجب‌تر از ادای صیام و صلات باد

3 واندر زمین مملکت از حرص خدمتت مردم گیاه رسته به جای نبات باد

4 نعال بارگاه ترا گرد دستگاه بر جای نعل و میخ هلال و بنات باد

5 در استخوان هرکه ز مهر تو مغز نیست از پای مال خاک رمیم و رفات باد

6 بس بر جگر چو جان به لب آید ز تشنگیش آب ار رود ز نایژهٔ حادثات باد

7 از آبهای دشمن تو اشک روشنست رخسارهٔ چو نیلش ازو چون فرات باد

8 هر باد عارضه که به عرضت گذر کند با نامهٔ شفا و نسیم نجات باد

9 ای پادشا سکندر ثانی و خضر تو این شربت مبارکت آب حیات باد