1 ای سرافراز مهتری که به دهر کس ندیدست چون تو آزاده

2 دولت از بوستان فضل، ترا هر زمان تحفه دگر داده

3 مادر بخت بهر خدمت تو دختران زاده و فرستاده

4 نزد من کهتر آمدند امروز خواجه پیر و کودکی ساده

5 باده ای چند خورده و کرده طبع از بهر باده آماده

6 به کریمی و مهتری بفرست سیم و نقل و صراحی باده

7 تا بدان سیم و باده آن کودک مست خشنود گردد و گاده