1 ای بزرگی که کلک وهمت تو روی امید را چو لاله کنند

2 از یک احسان تو شکسته‌دلان جبر کسر هزار ساله کنند

3 به نماز در تو بگرایند آن کسان کز نیاز ناله کنند

4 قحط فرموده قلتبانی چند که خری را به یک نواله کنند

5 در وثاق من آمدند امروز تا بلا را به من حواله کنند

6 دفع ایشان نمی‌توانم کرد جز به چیزی که در پیاله کنند