تو جان پاکی سر به سر نی آب و خاک ای از جامی غزل 793

1 تو جان پاکی سر به سر نی آب و خاک ای نازنین والله ز جان هم پاک تر روحی فداک ای نازنین

2 پاکان ندیده روی تو دادند جان بر بوی تو اینک به گرد کوی تو صد جان پاک ای نازنین

3 رفتی به گلگشت چمن گل دید لطف آن بدن از شوق آن بر خویشتن زد جامه چاک ای نازنین

4 گر شد چو لاله پیکرم غرقه به خون غم کی خورم این بس که بر دل می برم داغت به خاک ای نازنین

5 دارم ز غم بیماریی بیمار غم را یاریی گر تو کنی غم خواریی از غم چه باک ای نازنین

6 با آنکه شد دردم قوی خواهم فغانم نشنوی ترسم که بهر من شوی اندیشه ناک ای نازنین

7 جامی که دارد با تو خو هرگز نتابد از تو رو گر خود نهی بر فرق او تیغ هلاک ای نازنین