زلف تو از غالیه مشکین ترست از کمال خجندی غزل 172

1 زلف تو از غالیه مشکین ترست اشک من از لعل تو رنگین ترست

2 از شکر انگور سمرقندیان سیب زنخدان تو شیرین ترست

3 داد ز دستت که ز ترکان مست چشم جفا کیش تو بیدین ترست

4 گر به مساکین نظری میکنی بر دل من، کز همه مسکین ترست

5 نسبت خارا نکنم با دلت چون دل بی رحم تو سنگین ترست

6 گر به سر غمزدگان میروی خاطر من از همه غمگین ترست

7 گرچه لبت خشک شد از غم کمال چهره ات از دیده خونین ترست