زلف تو در کمند جنون از امیر شاهی سبزواری غزل 14

1 زلف تو در کمند جنون می‌کشد مرا خوش‌خوش به کوی عشق درون می‌کشد مرا

2 هرجا که می‌گریزم از این فتنه، ناگهان عشقت عنان گرفته برون می‌کشد مرا

3 من دل نمی‌دهم به لب و چشم او، که یار گاه از فسانه گه به فسون می‌کشد مرا

4 بر خاک آستان تو گریم به خون دل چون خاک می‌دواند و خون می‌کشد مرا

5 شاهی به کوی عشق مکن بعد از این قرار کاین دل به گوشه‌های جنون می‌کشد مرا