خمش زخوی تو عاشق بود زبانش و لرزد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 خمش زخوی تو عاشق بود زبانش و لرزد چو شمع شعله کشد مغز استخوانش و لرزد
2 ز دورباش تو دارم نگه به دامن مژگان چو بلبلی که خورد صرصر آشیانش و لرزد
3 غبار دامن ناز تو را چو سرمه ز عزّت صبا ز دیده برد آستین فشانش و لرزد
4 به گلشنی که به آن حسن لاله رنگ خرامی خجل شود ز رخت شاخ ارغوانش و لرزد
5 خزان هجر فسرده ست در گلو نفسم را زبان خامه کند شرح داستانش و لرزد
6 ز بیم نازکی خوی یار نوسفر من جرس فروشکند در گلو فغانش و لرزد
7 به احترام، نماید عبیر، چاک گریبان نسیم پیرهن از گرد کاروانش و لرزد
8 غرور ناز نکویان نداشته ست حریفی به زور عجز گرفته ست دل عنانش و لرزد
9 چو مفلسی که فتد گنج شایگان به کف او نهفته است دلم، داغ بیکرانش و لرزد