زلف تو شب قدر من و روی از عمادالدین نسیمی غزل 25

1 زلف تو شب قدر من و روی تو عید است وز زلف تو اندیشه ادراک بعید است

2 ابروی تو هریک مه عید است از آنرو در عالم از ابروی تو پیوسته دو عید است

3 تا روی تو را دیده ام ای ماه دل افروز روزم همه چون طالع و بخت تو سعید است

4 هرگز نفسی در دو جهان شاد مبادا آن دل که ز درد تو به درمان نرسیده است

5 خالی نبود تا ابد از نور تجلی آن را که به رخسار تو بینا شده دیده است

6 رخصت ندهد عقل اگر خوانمت انسان انسان خداروی، بدینسان که شنیده است

7 دانی که ز عالم که برد دین به سلامت آن دل که به کفر سر زلفت گرویده است

8 تا قبله عشاق تو از روی تو شد راست چون طاق دو ابروی تو محراب خمیده است

9 تا وصف رخت در قلم آورد نسیمی خط بر ورق حسن رخ ماه کشیده است