1 ای جهانت به مهر دل جویان آسمان هم در این هوس پویان

2 مویه‌گر گشته زهرهٔ مطرب بر جهان و جهانیان مویان

3 عمر خوش خوی روترش کرده بی‌تو بر زندگان چو بدخویان

4 کرده اجرام ماتمت بر وی چرخ رایان مشتری رویان

5 من ز حج زیارتت عاجز وانگه آن کعبه را به جان جویان

6 روزم از دود آتش تقدیر تیره چون طرهٔ سیه مویان

7 خوانم از نعمت تو بود و نهاد در کمی روی و داردش روی آن

8 زانکه پیوسته مردم چشمم هست روی از غمت به خون شویان

9 ای که مستور عدت کف تست قطره در ابر همچو بی‌شویان

10 نور و ظلمت ز پویهٔ قدمت خاک کیوت چو عاشقان بویان

11 نفس تو تازیان و در منزل تازه گلهای ارجعی رویان

12 تو و سکان سده در نسبت همه همشهریان و هم کویان

13 عرش رخ در جنابت آورده قدس الله روحه گویان