حرف غمت از دهان ما جست از هاتف اصفهانی غزل 20

1 حرف غمت از دهان ما جست یا آتشی از زبان ما جست

2 رو جانب دام یا قفس کرد هر مرغ کز آشیان ما جست

3 یک‌یک ز نشان فراتر افتاد هر تیر که از کمان ما جست

4 آتش به سپهر زد شراری کز آه شررفشان ما جست

5 غیر از که شنید سر عشقت حرفی مگر از دهان ما جست

6 ز انسان که خورد نسیم بر گل تیر تو ز استخوان ما جست

7 هاتف چو شراره‌ای که ناگاه ز آتش جهد از میان ما جست