چشم شوخت دل عاشق به هوس می‌گیرد از کمال خجندی غزل 379

1 چشم شوخت دل عاشق به هوس می‌گیرد همچو صیاد که بلبل به نفس می‌گیرد

2 دل از آن غمزه ننالد که حرامی همه وقت راه بر قافله از بانگ جرس می‌گیرد

3 روی تو از طرف ماست به جنگ سر زلف چه عجب آتش اگر جانب خس می‌گیرد

4 پرتو روی تو تنها نه مرا خرمن سوخت آتش عشق بتان در همه کس می‌گیرد

5 نیست در دور لبت نقل و شکر کاسد و بس جام می هم به لب امروز مگس می‌گیرد

6 صبحدم می‌زدم آهی ز تو روشن‌تر از این چه کنم درد دلم راه نفس می‌گیرد

7 پیش معشوق کِش این جان که برند از تو کمال گر به مطرب ندهی جام عسس می‌گیرد