بی رقیبت شبی ار وصل میسر از آشفتهٔ شیرازی غزل 472

1 بی رقیبت شبی ار وصل میسر گردد در بهشت ابدت حور مقدر گردد

2 گرد هر شمع چو پروانه چه گردی زهوس سگ نه بینی که همه عمر بیک در گردد

3 در دونان چه زنی خواجه پی لقمه نان روزی ار روز تو باقیست مقرر گردد

4 مهر و کین آتش و مشکست نهان در دل مرد زان درون سوزد وز آن بزم معطر گردد

5 پاک کن پاک تو خود لوح دل از نقش خلاف کاینه لاجرم از زنگ مکدر گردد

6 نیست از حلقه خط تو برون راه دلم گرچه پرگار در این دایره با سر گردد

7 نظر غیر نهانی چو به بستم با دوست مژه ام بر رک دیده همه نشتر گردد

8 خون آشفته حرام است که صید حرم است بر در و بام علی همچو کبوتر گردد