1 ای جهانت بر جهانداری دلیل وی خدایت بر خداوندی گواه

2 وی ز مهر سایه ات خورشید روی در جهان، آورده هر روزی پگاه

3 هم جهان جاه را انصاف و امن هم سپهر ملک را خورشید و ماه

4 فیض نوک خامه ات بی اعتراض برق ابر خاطرات بی اشتباه

5 خسروا، شاها، امامی آنکه کرد فخر ز آب شعر او خاک هراه

6 گر بتن دور است زین حضرت بجان لازم روز و شبست و سال و ماه

7 نیست یکساعت ضمیرش گرچه هست اخترش متواری از گردون جاه

8 بی ثنای حضرتت گردون شکوه بی دعای دولتت گیتی پناه

9 رای ملک آرای دولت پرورت گر کند در صورت حالش گناه

10 جاه او را مست شوق و مدح خویش یابد اندر صدر تن بیگاه و گاه