بی وصل تو ندارد جان از جهان ملک خاتون غزل 1396

1 بی وصل تو ندارد جان با تن آشنایی یارب چه باشد ار تو یک دم ز در درآیی

2 هیچت زیان ندارد ای نور دیده و دل گر یابد از جمالت این دیده روشنایی

3 بازآی و خاطرم را بازآر کاو نزارست ما با توایم جانا آخر تو خود کجایی

4 ما چشم دیده و دل در قامت تو بستیم ای سرو ناز بستان از ما مکن جدایی

5 عمری مرا و عمری جان در سر تو کردیم زان رو چو عمر هرگز با هیچکس نپایی

6 تو پادشاه حسنی در عالم لطافت زان می کنم شب و روز در کوی تو گدایی

7 تو گوهری و ما خس در بحر عشقت ای جان شد مشتری دل من با آن گران بهایی

8 گویی جهان وفایی چندان نمی نماید حقّا که از تو آموخت آئین بی وفایی

9 گر چه تو بی وفایی همچون جهان ولیکن هر لحظه بر دل ما مهری دگر فزایی