1 غم توگونه ی گلنار را کهربا سازد به عشق هر چه مس آرند کیمیا سازد

2 دوباره زندگی حشر مرگ موعودیست ز خاک کوی تو ما را اگر جدا سازد

3 غرور ناز تو دارد ز لطف مأیوسم عجب که بوی تو با قاصد صبا سازد

4 چو گل به سینهٔ صد چاک من چه می خندی؟ غم تو پیرهن غنچه را قبا سازد

5 جدا به مرگ نگردم ز آشنا روبی که از لبم به سخنهای آشنا سازد

6 حزین به سینه دلی فارغ از دوا دارم که درد عشق به دلهای مبتلا سازد