سرویست قدّ دلبر و آزاد از جهان ملک خاتون غزل 177

1 سرویست قدّ دلبر و آزاد بس خوشست بر جویبار قامت شمشاد بس خوشست

2 چون بلبلان به شوق جمال و کمال گل از عاشقان روی تو فریاد بس خوشست

3 ای دلبر ستمگر رعنای بی وفا بر جان ما ز دست تو بیداد بس خوشست

4 آزاد گشته ام چو سهی سرو در جهان دانی یقین که بنده آزاد بس خوشست

5 ما در غم فراق گرفتار و ممتحن دلبر به رغم خاطر ما شاد بس خوشست

6 وه وه چه خوش بود به صبوحی میان باغ واندر کنار حور پری زاد بس خوشست

7 تو پیر راه عشقی و ما عاشقان مُرید از پیر در جهان دم ارشاد بس خوشست