قدت سرویست جانا سایه پرور از جامی غزل 168

1 قدت سرویست جانا سایه پرور به صد دل در هوای او صنوبر

2 به آن خط بردی از اهل قلم دست نباشد آری انگشتان برابر

3 چنان با دعویت در تابم از شمع که خواهم از تن او برکنم سر

4 همین بس در معارف وجد واعظ که کوبد پای بر بالای منبر

5 رقیب ار گویدت تا پیش عشاق مرا با خود ببر با خود میاور

6 به رسم تحفه گر جامی سوی فارس فرستد این غزل را تازه و تر

7 ز جان فارسی گویان شیراز برآید نعره الله اکبر