رخسار تو چون سوسن از انوری ابیوردی رباعی 149

1 رخت مه را رخ و فرزین نهادست لبت بیجاده را صد ضربه دادست

2 چو رویت کی بود آن مه که هر مه سه روز از مرکب خوبی پیادست

1 دلا در عاشقی جانی زیان‌گیر وگرنه جای بازی نیست جان‌گیر

2 جهان عاشقی پایان ندارد اگر جانت همی باید جهان‌گیر

1 مکن ای دل که عشق کار تو نیست بار خود را ببر که بار تو نیست

2 مردی از عشق و در غم دگری گرچه این هم به اختیار تو نیست