ای طاعت تو بر همهٔ کائنات از محتشم کاشانی غزل 351

1 ای طاعت تو بر همهٔ کائنات فرض ذکرت بر اهل صومعه و سومنات فرض

2 گر سجدهٔ بشر ملک از یک جهت نمود آمد سجود تو ز جمیع جهات فرض

3 ای در درون صد شکر ستان برون فرست چیزی که هست در همهٔ گیتی زکات فرض

4 ای دل ز جامروز جفایش که در وفاست ورزیدن تحمل و حلم و ثبات فرض

5 در وی مبین دلیر که ارباب عقل را ضیط دل است لازم و حفظ حیات فرض

6 ای شیخ شکر کن تو کزین قد فارغی شکر فراغتست بر اهل نجات فرض

7 بر محتشم که هست به یاد تو روز و شب بی‌خورد و خواب نیست چو صوم و صلات فرض