چشم مسلمان کش تو کافر مست از کمال خجندی غزل 121

1 چشم مسلمان کش تو کافر مست است هندوی زلف تو آفتاب پرست است

2 دل که ز دستم برفت و با تو در افتاد زود بیفتد ز با چو رفته ز دست است

3 زلف تو در چشم ما بی تدش صید زانکه به دریا فکنده این همه شست است

4 باد به گلزار زانک بوی نو آورد شاخ گل تازه را همیشه شکست است

5 پیش تو کردند باز وصف قد سرو مرغ به بانگ بلند گفت که پست است

6 لطف تو گفتا به مرحبا دهمت دست لطف تو با ما همیشه از سر دست است

7 غمزه اش این کمال حاضر دل باش شیشه نگه دار از آن حریف که مست است